Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yaralanma — «Yaralanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çökürrənməx’ — (İmişli) kol kosdan yaralanmaq. – Qoyunun ə:ğı çökürrənif … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
behbudlanmaq — məch. Behbudla vurulmaq, yaralanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıçaqlanmaq — məch. Bıçaqla yaralanmaq, bıçaqla vurulmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərk — sif. 1. Mayelərdən və qazaoxşar cisimlərdən fərqli olaraq, öz şəkil və ölçüsünü mühafizə edən. Bərk cisimlər. 2. Sərt, qatı (yumşaq ziddi). Bərk sümük. Bərk daş. Bərk qənd. Bərk ağac. Su donduqda maye halından bərk halına, qaynadıqda isə buxara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərələnmək — f. 1. məch. Bərə çəkilmək, arx açılmaq, suyu ləklərə calanmaq. 2. məc. Yaralanmaq, yara açılmaq. Yenə mindi qəm səməndin yollandı; Heç bilmədim bərələnmiş könlümü. M. V. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çapılmaq — məch. Çapacaq, balta və s. kəsərti ilə parçalanmaq, doğranmaq, yarılmaq, yaxud yaralanmaq. Qəhrəmanın sol üzü çapılmışdı. Ə. Vəl.. <Mərminin bir qəlpəsindən> <aşpazın> üst dodağı çapılıb, dişləri qırılmışdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odlanmaq — qayıd. 1. Yandırılmaq, yanğın törədilmək. Evi odlanan mən, əli kösövlü sən. (Ata. sözü). // Od düşüb yanmaq, alışmaq, alışıb yanmaq. <Yaqut> yanan canının ağrısını əks etdirən dəhşətli bir səslə: – Burax məni, Yunus, . . burax, sən də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peylənmək — məch. dan. Xəncər, bıçaq və s. ilə vurulmaq, vurulub öldürülmək, ya yaralanmaq. İki dəqiqə çəkmədi ki, peylənmiş (f. sif.) dəvə kimi nərə çəkib göyə qalxdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
